Γράφει ο Σαμαράς Χρήστος

Απο την ίδρυση της, μέχρι και σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ως οικονομικός βασικά θεσμός είχε κατ΄ αρχήν ως στόχο μια ισομερή οικονομική ανάπτυξη των κρατών μελών της.

Εν τούτοις με την πάροδο των ετών μετεξελίχθηκε σε δυνάστης  και καταπιεστής των οικονομικά ασθενέστερων κρατών, παραβιάζοντας την αρχή της ισότητας των εταίρων που την δημιούργησαν και αποτελούν το βασικό παράγοντα ύπαρξης αυτού του θεσμού.

Θα δούμε ότι εδώ και πολλά χρόνια επιβάλει περιορισμούς στην άσκηση οικονομικής πολιτικής σε ορισμένους τομείς άλλα και κράτη, λειτουργώντας μεροληπτικά και απροκάλυπτα.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η συμπεριφορά, η στάση της, αλλά και οι μετέπειτα θέσεις και δράσεις της εναντίον της Ελλάδος με την δανειακή σύμβαση και τα τέσσερα μνημόνια τουλάχιστον.

Όφειλε όμως ως ένωση ισοτίμων μελών/εταίρων να ελέγχει τις επιχορηγήσεις και δανειοδοτήσεις προς τα κράτη μέλη εάν χρησιμοποιούνται για τον σκοπό για τον οποίον χορηγήθηκαν.

Κίνδυνος μεγάλος για την ευρωπαϊκή οικονομία, όπως μας λέγανε τότε, είναι το χρέος της Ελλάδος που ανερχόταν στα 350 δις ευρώ με τον φόβο της κατάρρευσης όλης της Ευρώπης αφού το ένα μέλος της, η Ελλάδα αδυνατούσε να εξυπηρετήσει το χρέος προς τις  Γερμανικές κυρίως, τις Γαλλικές και  τις Ιταλικές Τράπεζες που παρεμπιπτόντως είναι όλες ιδιωτικές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ΓΑΠ που επί Πρωθυπουργίας του έγινε το χρέος το λεγόμενο της Ελλάδος απο χρέος προς τις Τράπεζες σε χρέος προς τα κράτη μέλη αφού μας δάνεισαν για να ξεπληρώσουμε τις Τράπεζες μην πέσουν έξω και χάσει που λέμε η “Βενετιά βελόνι“.

Στην ίδια θέση ακριβώς βρισκόταν και η Ιρλανδία εκείνο το διάστημα άλλα ευτύχισε να έχει πατριώτη Πρωθυπουργό και έστειλε…. το ΔΝΤ και έβαλε φυλακή τον τραπεζίτη

και σήμερα ο Ιρλανδικός λαός είναι στην τέταρτη θέση στο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη

Μια αναδρομή στο παρελθόν,για να βάλουμε σε σειρά τα γεγονότα

Η Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας μαζί με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, το 1904 δημιούργησαν την Τράπεζα της Ανατολής με έδρα την Αθήνα και υποκαταστήματα στις πόλεις, Σμύρνη, Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σημαντική ήταν και η συμμετοχή της Τράπεζας  Δρέσδης.

Όλες οι κεφαλαιοποιήσεις και οι καταθέσεις ήταν μόνον σε χρυσό. Οι μετοχές που εξέδιδε αναγράφονταν στην Γαλλική και στην Ελληνική γλώσσα. Για παράδειγμα, σε κατάθεση ενός κιλού χρυσού, εκδίδονταν μια μετοχή που έφερε την ένδειξη και βεβαίωνε ότι η άξια της είναι εκατόν είκοσι πέντε (125) χρυσά γαλλικά φράγκα. Αυτό ενάγεται απο, το ένα χρυσό γαλλικό φράγκο ζυγίζει οκτώ γραμμάρια.

Άρα 8 χ 125 = 1000 γραμμάρια.

Εγγυητής των μετοχών αυτών σε χρυσά φράγκα, είναι η Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι η ως άνω αναφερόμενη Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας, μετονομάστηκε έτσι με την μετεγκατάσταση της απο το Παρίσι  στην Φρανκφούρτη και καθιερώθηκε πλέον ως ο βασικός εκδότης και ελεγκτής του κοινού πλέον νομίσματος του Ευρώ.

Στα χαρτονομίσματα, ως γνωστόν αναγράφεται και στα Ελληνικά  όχι πάντως επειδή μας αγαπάνε οι εταίροι μας. Απο κάποιον βασικό παράγοντα υποχρεωθήκαν να το κάνουν.

Όσοι τώρα για διάφορους λόγους απεργάζονται σενάρια εξόδου η αποπομπής της Ελλάδος απο την Ευρωπαϊκή Ένωση,  θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος του Πολιτικού Φορέα Ελλήνων Συνέλευσις, Αρτέμης Σώρρας, κατέχει έναν σημαντικό αριθμό μετοχών και οι οκτώ που εμφάνισε το 2012 ως δωρεά σε δυο μη Κυβερνητικούς οργανισμούς για την αποπληρωμή οιουδήποτε χρέους της χώρας μας, είναι σφραγισμένες απο την Γαλλική Πρεσβεία στην Αθήνα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να ρευστοποιηθούν διότι βεβαιώνεται  η άξια τους που ανέρχεται σε 678 δις δολάρια Αμερικής η κάθε μια απο αυτές.

Όταν αναφερόμαστε σε αυτά τα μεγέθη, δεν μιλάμε πλέον για χρήμα στην απλή του διατύπωση άλλα για ένα οικονομικό εργαλείο τεραστίων δυνατοτήτων αφού σε αυτές έχει βασιστεί όλο το παγκόσμιο τραπεζικό οικοδόμημα κλέβοντας και καταχρώντας πλούτο Ελληνικό.

Αντί λοιπόν να βγαίνουμε για να ζητάμε δανεικά απο τον κάθε τυχάρπαστο άφραγκο τραπεζίτη, απαιτούμε  απο την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της όταν ο ιδιοκτήτης των μετοχών αποφασίσει να ρευστοποιήσει τις μετοχές αυτές, βάζοντας δυναμίτη στην κυριολεξία στα ούτως η άλλως σαθρά θεμέλια του οικονομικού κατεστημένου.

Εάν η Εθνική αδυνατεί, τότε είναι υποχρεωμένος ο εγγυητής, (βλέπε  Κεντρική Γαλλική Τράπεζα ) και τώρα Ε.Κ.Τ  ως εγγυητής να εκπληρώσει την υποχρέωση.

Τοτε θα δούμε ποιος πραγματικά στηρίζει και μπορεί να είναι ο εκδότης και ο διαχειριστής του κοινού χρηματοοικονομικού εργαλείου, του Ευρώ, όχι πλέον ως νόμισμα, αλλά ως πραγματικό αξιόγραφο με βάση συγκεκριμένο πλούτο που έχει βεβαιωθεί η ύπαρξη του και ο ιδιοκτήτης του, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν οχι, την τεράστια δυνατότητα και δυναμική που υπάρχει ως όπλο στην φαρέτρα της εκάστοτε κυβέρνησης στην Ελλάδα, εάν αποφασίσει να υπερασπιστεί και να δράσει για τα δίκαια των Ελλήνων.

Αυτό το (εάν) χρησιμοποιούμε πάντοτε επειδή δεν φροντίσαμε ως πολίτες να ενεργοποιηθούμε με την συμμετοχή μας στα κοινά και να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την διαχείριση της ζωής μας σε πολιτικό- οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Ως εκ τούτου, στις επερχόμενες Ευρωεκλογές έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα πάντα, επιλέγοντας και προωθώντας στο πολιτικό προσκήνιο της Ευρώπης τους πραγματικούς μαχητές της Δημοκρατίας με βάση τις θέσεις και δράσεις  για την συλλογική ανέλιξη του ανθρώπου στην φυσιολογία του όχι μόνον στην Ελλάδα άλλα σε όλη την Ευρωπη και τον πλανητη Γαία Δήμητρα Άρτεμης.